Zaterdag
5 april moesten we om 7 uur aan het CPI (Christelijk pedagogisch instituut)
klaar staan in het schooluniform (een rode CPI t-shirt en een jeans broek) met
onze bagage. Onze bagage moest goed ingepakt zijn in vuilniszakken zodat ze
niet nat werden wanneer het zou regenen. We gingen een week op stage met de
andere laatstejaars studenten van de lerarenopleiding van het CPI. We waren
ongeveer met 60 stagiaires.
Het
vertrek stond rond 8 uur gepland. De busjes die ons zouden vervoeren waren op
tijd aanwezig, maar de legertruck die de bagage zou vervoeren liet op zich
wachten. Uiteindelijk kwam de legertruck maar om 10 uur aan. Snel maakte
iedereen een ketting om de wagen te vullen. Het eten voor een hele week werd
ingeladen, veldbedden, reddingsvesten, heel wat water,… Rond 11 uur was de
truck dan eindelijk ingeladen en konden we vertrekken. Maar eerst werd er nog
een ochtendzege gehouden op de koer. Een ochtendzege zal elke ochtend
plaatsvinden. Er wordt gezonden en gebeden tot God. Het was echt mooi om te
zien hoe gelovig iedereen was. Na de ochtendzege vertrokken we richting Atjoni.
Het was
4 uur rijden naar Atjoni. Helaas was de airco van ons busje kapot, het was dus
een zeer warme rit. En zeker met die jeansbroek en die warme polo aan. Wanneer
we aankwamen op Atjoni werden we in groepen ingedeeld om de truck leeg te maken
en de boot te laden. Er waren 5 stagescholen/dorpjes waar les werd gegeven: Jaw
Jaw, Pokigron, Abenaston, en nog 2 andere. Wanneer er in groepen moest gewerkt
worden werden die verdeeld adhv de stagedorpen. 2 groepen kregen de opdracht de
truck uit te laden. Er werd opnieuw een lange ketting gevormd om alles uit te
laten. Het was super warm die dag…
Ondertussen
vertrokken al 2 groepen (Jaw Jaw en Abenaston) naar ons slaapdorp om daar dan
later alles uit te laden. Ik behoor tot de groep Jaw Jaw, wat tevens ook ons
slaapdorp is. Ik heb geluk want ik hoef niet elke ochtend de boot te nemen naar
de stageschool, ik kan er gewoon naartoe wandelen.
Het was
ongeveer 30 minuten varen van Atjoni naar Jaw Jaw. Daar aangekomen stapten we
allemaal vlug uit de boot om te kijken waar we een week zouden verblijven. Het
zag er echt zeer gezellig uit. We hadden een uur de tijd om alles wat te
verkennen want dan kwamen de boten met bagage aan. Snel vormden de overige 3
groepen een ketting om alles uit de boot te halen en op de juiste plaats te
leggen. Het was een gesleur, want al het materiaal moest via een berg omhoog
gehaald worden.
Wanneer
alles uitgeladen was, kregen we allemaal een slaapplaats toegewezen. In totaal
waren we met 7 stagiaires, 3 Belgen en 4 Nederlanders. Wij kregen samen een
huisje toegewezen. Wij kozen beneden te liggen en de Nederlanders gingen boven
slapen. Het zoeken van onze bagage en het uitpakken ervan kon beginnen. Na het
uitpakken was het al donker, maar toch besloten we allemaal nog een duik te
nemen in het water. Het was een enorme zweet dag, dus gingen we ons wassen in
de rivier. Wat en heerlijk gevoel na zo een zware dag!
Rond 10
uur was het avond eten eindelijk klaar. We hadden enorme honger. We moesten een
lunch pakket meenemen voor ’s middags. Ik had mijn bevroren broodjes ’s ochtends
in een brooddoos gestoken met een pak kaas, maar het bleek dat mijn broodjes
helemaal hard waren wanneer ze ontdooid waren… Ik had dus geen eten voor ’s
middags. Het was dus uitkijken naar een hopelijk lekker avondmaal. We kregen
broodjes met kaas ertussen, het smaakte enorm. Na het eten was er nog de
avondzege waar opnieuw tot God gebeden en gezongen werd. Daarna kropen we snel
in ons bedje. Het was een leuke eerste dag, maar zo vermoeiend door die warmte!
De andere dagen volgen snel, maar sinds gisteren heb ik bezoek gekregen vanuit België. Anneke Willems is goed aangekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten