Nickerie

Vrijdag werden al de stagiaires die samenwerken met de VVOB verwacht op het hoofdkantoor voor een meeting met het personeel van VVOB. Het doel van de meeting was om kennis te maken zodat we weten waar we terecht kunnen voor hulp, advies en vragen rond onze stage. Wel een beetje laat voor een kennismakingsmeeting aangezien we hier al een dikke maand zijn… Toch was het een interessante bijeenkomst. We moesten een kort overzicht geven over wat we tot nu toe hebben gedaan binnen onze stage en vermelden wat onze brainstorm was rond onze draagvlakverbredende activiteit die we na onze reis in België moeten uitvoeren. Ik heb heel wat vragen rond mijn bachelorproef kunnen stellen. Zo ben ik in contact geraakt met een personeelslid van het ministerie van onderwijs. Zij heeft me heel wat informatie kunnen geven over de problematiek rond rekenen in Suriname. Dat helpt me goed vooruit om mijn bachelorproef tot een goed einde te brengen. Elfi en ik zitten nog steeds op schema bij de uitwerking van onze handleiding. Normaal gezien moeten al de lessen tegen vrijdag 4 april klaar zijn. Hieronder zie je een filmpje van onze handpoppen kwartje en muntje. We gebruiken de poppen als rode draad doorheen onze lessen rond kapitaalsommen: http://www.youtube.com/watch?v=Ko2w8u0TU78&feature=youtu.be

Dit weekend zijn we Nickerie gaan bezoeken. Nickerie is een district in het noordwesten van Suriname en ligt aan de monding van de rivier de Corantijn, grensrivier tussen Suriname en Guyana. Het district beslaat 5.353 km² en heeft 36.639 inwoners (2004). De hoofdplaats is Nieuw-Nickerie, gelegen aan de rivier de Nickerie.

Vrijdag 21 maart vertrokken we rond 17u00 richting Nickerie waar we 5 uur later aankwamen. We hadden gereserveerd in hotel Pakhap. Bij onze aankomst zaten Flore en Bram op ons te wachten, zij waren ’s morgens al vertrokken. Voor we in ons bed kropen in een kamer met AIRCO (!) zijn we eerst nog iets gaan drinken. Een gezellige afsluiter na een vermoeiende reis. De volgende ochtend was er een markt die we zijn gaan bezoeken. Op de markt kon je heel wat verse groenten en vis kopen. Er werden ook eendjes en kuikentjes verkocht. Ze waren zo schattig! We zagen er ook een gigantische vis liggen: http://www.youtube.com/watch?v=rXg7TOhnpi4&feature=youtu.be

Rond 10u30 werden we opgehaald met een busje om richting Bigi Pan te vertrekken. Ten oosten van Nieuw-Nickerie liggen langs de oceaan meren, met Bigi Pan als grootste lagune. Het natuurgebied van maar liefst 135.000 hectare heeft unieke kenmerken. Het staat onder invloed van eb en vloed van de zee, en wordt gevoed met zowel zout zeewater als zoet water uit het binnenland. Het resultaat is een prachtig landschap, waar super mooie dieren en vogels leven. Na ongeveer 20 minuutjes rijden kwamen we bij de rivier aan waar een boot op ons lag te wachten die ons naar Bigi Pan zou vervoeren. Eerst vaarden we stroomopwaarts naar de plek waar het Jamaerkanaal begint, de verbinding met Bigi Pan. Om de getijden buiten het kanaal te houden, moest het bootje over een dam worden gesleept. We moesten dus allemaal uitstappen. Gelukkig hadden we 2 sterke mannen mee om de boot over de dam te trekken.

Vervolgens vaarden we ongeveer 8 kilometer door het natuurgebied. Wat een prachtige natuur! We zagen witte reigers, vissen die omhoog uit het water sprongen en landden in onze boot, zeldzame rode ibissen en nog vele andere vogels. Dit zijn enkele foto’s van ons magnifieke uitzicht vanuit de boot: 

We dachten dat onze boottocht zou eindigen bij een dorpje waar we dan zouden overnachten. We trokken onze ogen open wanneer we in de verte de volgende paalhuizen zagen staan… Het groene huisje werd ons huisje voor 2 dagen. http://www.youtube.com/watch?v=5JBW4yY-zCU&feature=youtu.be

Het gevoel om in zo een huisje te mogen logeren is onbeschrijfelijk. Alsook het magnifieke uitzicht. We konden letterlijk van uit onze voordeur in het water stappen. Wat een ervaring!

We werden vergezeld door 2 inwoners die 2 dagen voor ons gingen koken, boottochtjes maken,… Bij onze aankomst begonnen ze dan ook onmiddellijk met het ophangen van onze hangmatten. Na het ophangen van de hangmatten kregen we lekkere bakabana’s. Ondertussen ging Lorenzo wat vissen. Na nog geen 10 minuten later kwam hij ons al een grote krab tonen.

Na ons te installeren in ons super gezellig huisje vertrokken we rond 16 uur naar het modderbad. Ook daar konden we genieten van een bijzonder landschap. Om aan het modderbad te geraken moesten we door een moeras gebied waar er te weinig water stond om goed door te varen. Toch slaagde Lorenzo erin om ons naar het modderbad te brengen. Onderweg moest hij wel een aantal keer uit de boot stappen om ons los te trekken en zo terug te kunnen verder varen. Na ongeveer 3 kwartier varen en alweer een prachtig uitzicht kwamen we op onze bestemming aan. Het uitzicht was onbeschrijfelijk.

Vlug trokken we ons zwemgerief aan om met ons allen in het modderbad te kruipen. Wat een vies gevoel was dat!!! En wat een stank! Maar het was de moeite waard. We hebben heel wat plezier gehad in het modderbad omdat niemand vooruit geraakte, laat staan eruit geraakte. Het leverde dus magnifieke foto’s op. Na het modderbad kropen we vlug in het moeras om ons wat af te spoelen. Dat was niet gemakkelijk omdat het heel vuil water was. Een echte douche zouden we pas zondag avond zien wanneer we terug thuis waren. Wat een geluk dat ik een KSA meisje ben, en dit allemaal super vind! J

Vervolgens keerden we met de boot terug naar onze slaapplaats. Als avond eten kregen we lekkere roti’s. Dat smaakte ons enorm! Rond half 9 werden we opgehaald om kaaimannen te gaan spotten. Niet mijn meest favoriete activiteit aangezien ik redelijk rap verschiet. Ik heb het toch overleefd en we hebben zelfs een kaaiman gezien. Zelf hebben we geen rode ogen kunnen spotten tijdens de boottocht maar er waren mannen aan het jagen op de kaaimannen die er net een gevangen hadden. Ze kwamen hem dus met veel trots aan ons tonen.

Na 2 uur kaaimannen te hebben gespot keerden we terug naar ons huisje om te gaan slapen. Alle, te proberen slapen… Ik moet zeggen, zo slecht heb ik nog nooit geslapen. Ik heb letterlijk geen oog dicht gedaan in die hangmat. Het begon dan ook nog eens hard te stormen wat voor heel wat lawaai zorgde door de regen die terecht kwam op de ijzeren golfplaten. Doordat ik aan de kant van het huisje lag en er open stukken waren werd ik nat van de regen. Ik ben dus moeten opstaan om mijn hangmat te verhangen van plaats en heb daar dan nog wat proberen te slapen. Ik was blij toen de ochtend aanbrak en we konden opstaan. Als ontbijt werden we wel goed verwend. We kregen een lekker eitje, verschillende broodjes en koekjes. Dat maakte mijn nacht dus goed! Wat een stevig ontbijt niet kan goedmaken. Na het eten ruimden we alles op en maakten we ons klaar om later die dag naar huis te vertrekken. Er stond enkel nog een boottochtje op het programma om vogels te gaan spotten. We zagen niet zo veel vogels door het slechtere weer. Maar gelukkig hadden we er de vorige dag al heel wat gezien.  Rond 11 uur keerden we dan terug naar Nickerie.

Onderweg vonden we nog een dode kaaiman. Wat een grote beesten:

In Nickerie stond er een busje op ons te wachten die ons terug bracht naar Paramaribo. Een groepsfoto mocht zeker niet meer ontbreken bij onze aankomst. Ook onze 2 begeleiders staan erop.

Dit was het zotste weekend tot nu toe van de hele reis. Wat een prachtige natuur, prachtige vogels en een gekke nacht! Zoiets wil ik hier zeker nog eens doen!