3 – 9 maart was er het kinderboekenfestival in
Paramaribo. Wij werden uitgenodigd door Rob Baartmans. Hij is de baas van de
Nederlandse uitgeverij ‘Rolf’ die heel wat didactische materialen, handleidingen,
schoolmaterialen,… ontwikkelt voor de hele wereld. Ook in België worden er heel
wat didactische materialen van gebruikt. 3 uur lang kwamen er verschillende
kleuterklassen langs om het didactische materiaal te testen. Rob is samen met
de minister van onderwijs van Suriname bezig het kleuteronderwijs op niveau te
brengen. Hier kwam hij zijn materialen promoten. De leerkrachten van elke klas
vulden op het einde een enquête in. Aan de hand van de resultaten wordt er
beslist welke didactische materialen ingevoerd zullen worden.
We waren al een tijdje van plan contact op te nemen met Bert
om te horen of hij nog leuke uitstapjes voor ons kon regelen. Woensdag 5 maart
was het dan zo ver. We namen de telefoon en belden Bert op. Een telefoontje
doen met een Surinamer is altijd een hele uitdaging. Ze praten meestal veel te
snel en vaak begrijpen we er niet veel van. Blijkbaar had Julie geen problemen
met het taaltje dus belde zij om afspraken te maken. We regelden een last minute
boeking naar Menimi. Er werd ons verteld dat Menimi een echte parel in de
jungle van Suriname is. Menimi is een klein dorpje dat gelegen is aan de traag
stromende Surinamerivier, in het vriendelijke hart van de Surinaamse Amazone.
‘Menimi’ betekent ‘Herinner mij’ in de taal van de Saramaccaanse Marrond, die
al eeuwen in kleine dorpjes aan de brede, rustige Surinamerivier wonen.
Zaterdag 8 maart hadden we om 8h30 afgesproken in de Saramaccastraat
(vlakbij de Waterkant in Paramaribo). Daar vertrokken we omstreeks 9 uur met
een busje richting Atjoni. Dit zijn enkele foto’s van onderweg:
4 uur rijden en 220 kilometer later kwamen we dan
uiteindelijk in Atjoni aan. Atjoni is de pleisterplaats aan de onderkant van
het Brokopondomeer, waar de korjalen liggen die de Surinamerivier bevaren.
Daar lag dus een boot op ons te wachten die ons ging
vervoeren naar Menimi. De boottocht duurde ongeveer 2 uur. Die 2 uur waren
redelijk snel gepasseerd omdat we konden genieten van de prachtige natuur. Onderweg
zagen we verschillende dorpjes en vrouwen die kleren aan het wassen waren in de
rivier. Dat was allemaal heel fascinerend om te zien.
Rond 14h30 kwamen we dan aan in Menimi waar we
vriendelijk ontvangen werden. We kregen een gezellig huisje toegewezen en een
half uurtje later werden we aan de eetplaats verwacht waar we lekkere vis met
rijst en kousebanden (boontjes zoals wij het noemen) kregen. Na het eten
installeerden we ons verder in ons huisje en was het tijd om een plons te nemen
in de Suriname rivier. Eerst hadden we wat schrik om het water in te gaan
tussen de vele stenen, maar dan doken er andere mensen in. Het leek ons dus
meer dan veilig. Zonnen aan de kant van het water mocht ook zeker niet
ontbreken. Het was een zalig weertje!! ’s Avonds kregen we nog lekker eten en
was er nog een gezellig feestje waarbij de inwoners dansten rond een kampvuur.
’s morgens kregen we een uitgebreid ontbijt waarna we een
dorpswandeling gingen maken doorheen verschillende dorpjes.
Vlakbij Menimi liggen de traditionele dorpjes Nieuw
Aurora (christelijk, met mooie kerk), Tjaikonde (traditioneel) en de medische
post Laduani. Daar is ook een vliegveldje waar drie keer per week de kleine
toestellen van Blue Wing landen. Vanuit Menimi zijn we met de boot vertrokken
naar Nieuw Aurora. Daar maakten we kennis met de levenswijze van de inheemse
bevolking. Foto’s zeggen veel meer dan woorden:
Zondag avond keerden we terug naar huis. Het was een
super weekend!!
Surinaamse binnenland is nog eens wat anders dan Paramaribo!
BeantwoordenVerwijderen